الهام ظریفیان | شهرآرانیوز؛ خانه باید مأمن آرامش باشد؛ جایی که وقتی واردش میشویم تمام خستگی روز را در آن از تنمان بیرون برانیم، اما واقعیت این است که خیلی از خانهها به جای اینکه پر از انرژی مثبت و حس زندگی باشند، بیشتر شبیه انباری از وسایل قدیمی و بدون استفادهاند. جعبههای خاکخورده، لوازم برقی سوخته، لباسهایی که سالهاست کسی به آنها دست نزده و ظروفی که ته کابینتها جا خوش کردهاند.
شاید خودمان را با جمله آشنای «شاید یک روز بهدرد بخورد» قانع کنیم، اما این وسایل فراموششده در سکوت، بار سنگینی روی روان و زندگی ما میگذارند. در این مطلب میخواهیم از چند زاویه به این موضوع نگاه کنیم و ببینیم چرا دل کندن از وسایل کهنه، هدیهای است به خودمان.
هر وسیله بدون استفاده یک پیام خاموش برای ذهن میفرستد؛ «من هنوز اینجا هستم، تکلیفم را روشن کن.» یا «شاید یک روز به کارت بیایم.» یا اینکه «یادگاری از گذشتهام، رهایم نکن.»
این پیامهای ناخودآگاه، مثل وزنهای روی ذهن سنگینی میکنند. پژوهشها نشان دادهاند محیطهای شلوغ و پر از وسیله سطح اضطراب را بالا میبرند، تمرکز را پایین میآورند و حتی کیفیت خواب را مختل میکنند.
راهکار:
از یک گوشه کوچک شروع کنید، مثلا یک کشو. وسایل را سه دسته کنید: «ضروری»، «قابل بخشش»، «بازیافت یا دورریز». همین کار کوچک، حس سبکی و آرامش به شما میدهد.
بعضی وسایل اگر بهموقع فروخته شوند، ارزش دارند؛ مثلا موبایل، لپتاپ یا حتی لباسهای نو و بدون استفاده، اما اگر سالها بمانند، ارزششان از دست میرود.
راهکار:
هر وسیلهای که در یک سال اخیر استفاده نکردهاید، نامزد فروش یا بخشش کنید. از نرمافزارهای فروش دستدوم استفاده کنید و سرمایههای راکد را زنده کنید.
این جمله رایجترین بهانه ماست، اما در ۹۰درصد مواقع آن روز هیچوقت نمیرسد. حتی اگر برسد، یا یادمان نمیآید که آن وسیله را داریم، یا پیدا کردنش سختتر از خرید دوباره است.
راهکار:
قانون طلایی؛ اگر چیزی در یک سال اخیر استفاده نشده، به احتمال زیاد دیگر هم استفاده نخواهد شد.
انباریهای پر از وسایل، محل تجمع گرد و غبار، رطوبت و کپکاند. این محیطها بهترین مکان برای حشرات موذی مثل سوسک و حتی موش هستند. نتیجهاش چیست؟ آلرژی، مشکلات تنفسی و بوی ناخوشایند در خانه.
راهکار:
هر چند ماه یکبار وسایل انبار را بررسی کنید. اگر چیزی کپک زده یا پوسیده، بیدرنگ از خانه خارج کنید. خانه سالم یعنی بدن سالم!
خانهای که پر از وسایل بلااستفاده است، حتی اگر بهترین دکوراسیون را داشته باشد، شلوغ و بینظم به نظر میرسد. چشم ما از دیدن این آشفتگی خسته میشود و روحمان آرامش نمیگیرد.
راهکار:
برای هر وسیله جای مشخصی تعریف کنید. اگر وسیلهای جایی در خانه پیدا نکرد، شاید جای واقعیاش در خانه شما نباشد.
انباشت وسایل در خانه، بهویژه در راهروها یا نزدیک درها، در شرایط اضطراری مثل زلزله یا آتشسوزی میتواند جانمان را به خطر بیندازد. وسایل اضافی راههای خروج را مسدود میکنند و سرعت عمل را پایین میآورند.
راهکار:
مسیرهای خروج خانه را همیشه خلوت نگه دارید. امنیت خانواده مهمتر از هر وسیلهای است.
چند بار برای پیدا کردن یک وسیله کوچک نیمساعت تمام در کمدها و انبار گشتهایم؟ نگه داشتن وسایل بیمصرف در واقع دزد وقتاند. پیدا کردن وسایل ضروری در میان انبوهی از «شاید یک روز به درد بخورد» ها، انرژی و زمان ما را هدر میدهد.
راهکار:
قانون «هر چیز سر جای خودش» را جدی بگیرید. وقتی وسایل اضافی حذف شوند، پیدا کردن چیزهای مهم راحتتر میشود.
بچهها بیشتر از آنکه به حرف ما گوش بدهند، رفتار ما را تماشا میکنند. اگر ببینند ما همهچیز را انبار میکنیم، همان عادت را در ذهنشان میکارند. در مقابل، اگر ببینند وسایل اضافه را میبخشیم یا بازیافت میکنیم، فرهنگ سادهزیستی و کمک به دیگران را یاد میگیرند.
راهکار:
فرزندان را در فرایند مرتبسازی خانه مشارکت دهید. از آنها بخواهید وسایلی را انتخاب کنند که میخواهند ببخشند. این کار درس بزرگی در سخاوت است.
زندگی مختصر و مفید یعنی داشتن وسایلی که واقعا به آنها نیاز داریم و دل کندن از باقی. این سبک زندگی نه تنها آرامش بیشتری میآورد، بلکه فرصت بخشیدن به دیگران را هم فراهم میکند.
راهکار:
یک کارتن یا کیسه مخصوص «اهدایی» در خانه داشته باشید. هر وقت وسیلهای را استفاده نکردید، داخل آن بگذارید. وقتی پر شد، آن را به دست نیازمندان برسانید.
خیلی از وسایل قدیمی، مخصوصا لوازم برقی، پر از قطعات ارزشمند هستند: فلزات، پلاستیک، شیشه که اگر وارد چرخه بازیافت شوند، دوباره سرمایهای مفید خواهند بود. وقتی این وسایل را در خانه نگه میداریم، در واقع سرمایهای را حبس کردهایم. سرمایهای که میتواند دوباره به چرخه تولید برگردد.
راهکار:
از سه روش میتوانید وسایل دورریختنی را به مراکز جمعآوری بازیافت شهرداری بسپارید. با این راهکارها هم به جیب خودتان کمک کردهاید و هم به زمین.
وسایل کهنه و انبارشده فقط فضا اشغال نمیکنند؛ آنها ذهن ما را سنگین میکنند، انرژیمان را میگیرند، سلامت و امنیت خانه را تهدید و سرمایهها را حبس میکنند. دل کندن از این وسایل، هدیهای است به روان، جیب، خانواده و حتی زمین؛ بنابراین از امروز شروع کنید، یک کشو یا کمد را انتخاب کنید، اولین وسیله بدون استفاده را بیرون بگذارید و تکلیفش را روشن کنید. همین قدم کوچک، آغازی است برای یک تغییر بزرگ.
طرحی ویژه با نام خانه مهربانی از سوی شهرداری مشهد اجرا میشود. شما میتوانید از طریق شماره ۱۳۷ و ۳۶۰۶۱۰۰۰ درخواست اهدای لوازم مستعمل خانگی و مازاد خود را اعلام کنید تا مأموران شهرداری به آدرستان مراجعه کنند و اقلام دریافتیتان را با همکاری فرمانداری مشهد در اختیار خیریهها و نیازمندان قرار دهند.